جنگل الیمستان، راهنمای سفر و تور آخر هفته | سفر کنید

ایران را کشوری با آب و هوای گرم و خشک می‌دانند. بخش عمده‌ی مساحت کشورمان را بیابان‌ها و مناطق کویری در بر گرفته‌اند. اما در این میان، جنگل‌های شمال کشور، هم‌چون دانه‌ای سیب در میان یک مزرعه‌ی گندم، چشم‌ها را خیره کرده و تنوع مثال‌زدنی‌ای به طبیعت ایران عزیزمان هدیه داده‌اند. کاوش و جستجو در لابه‌لای این قطعه زمین بهشتی، نیاز شناخت گوشه به گوشه‌ی نقاط دیدنی و جاذبه‌های طبیعی آن است. جنگل الیمستان، یکی از جذابیت‌های کم و بیش شناخته شده‌ی شمال کشورمان است و در این نوشته قصد داریم به معرفی آن بپردازیم.

ببینید: تصاویر زیبای تور جنگل الیمستان با آژانس مسافرتی سفر کنید!

جنگل الیمستان کجاست؟

الیمستان نام روستایی است در استان مازندران و شهرستان آمل. روستایی با 30 نفر جمعیت که روستایی‌ها آن را با نام‌های علیمستان و الیمستون می‌شناسند.

جنگل الیمستان در 52 کیلومتری شهرستان آمل و در جوار روستای الیمستان واقع شده است و فاصله ی زیادی با روستای فیلبند ندارد. اگر از تهران حرکت خود را آغاز کنید، جنگل الیمستان در کیلومتر 140 جاده‌ی تهران - هراز قرار دارد. در همان حوالی، تابلوی امام‌زاده لهاش را خواهید دید. بعد از روستای لهاش و طی کردن یک مسیر حدودا 3 کیلومتری در یک جاده‌ی خاکی، به ابتدای جنگل الیمستان می‌رسید.

بهترین فصل برای رفتن به جنگل الیمستان

جنگل الیمستان با آن طبیعت سرسبز و فضای آرامش‌بخش، ارزش طبیعت‌گردی در هر 4 فصل را دارد. این جنگل در هر فصل، زیبایی‌های مخصوص به خودش را دارد؛ اما از آن جایی که رشد گیاه الیما در ماه اردیبهشت اتفاق می‌افتد، فصل بهار و فصل پاییز بهترین زمان برای طبیعت‌گردی در جنگل الیمستان است.

در مسیر تور جنگل الیمستان

توصیف مسیر سفر به جنگل الیمستان با تورهای طبیعت‌ گردی مانند سفرکنید، می‌تواند برایتان جالب باشد. تور جنگل الیمستان با اتوبوس آغاز می‌شود، با مینی‌بوس ادامه می‌یابد و به پیاده‌روی و کوه‌نوردی منتهی می‌شود! اگر سفر شما از حدود ساعت 6 صبح از تهران آغاز شود، تا حوالی ساعت 11 و نیم، به ابتدای جنگل الیمستان خواهید رسید.

پس از طی مسیری طولانی در جاده‌ی هراز، به نزدیکی روستای لهاش می‌رسید و از آن جا به بعد، مسیر سخت‌تر می‌شود؛ به گونه‌ای که امکان ادامه‌ی مسیر با اتوبوس وجود ندارد. پس از تعویض وسیله‌ی نقلیه، 30 الی 40 دقیقه را نیز با مینی‌بوس طی خواهید کرد تا به پایین جنگل الیمستان برسید. بعد از این، پیاده‌روی آغاز می‌شود.

در ابتدای مسیر، پوشش گیاهی متراکمی را مشاهده می‌کنید که به احتمال زیاد، قبلا به چشم‌تان نخورده است. جنگل الیمستان و پوشش گیاهی آن، میلیون‌ها سال قدمت دارند و به همین دلیل، بعضی از گیاهان موجود در این مسیر، گونه‌های نادری محسوب می‌شوند. یکی از این گیاهان، گیاه الیما است که نام جنگل الیمستان را از آن گرفته‌اند. تره‌ی کوهی یا الیما، گیاهی علفی با مزه‌ای شبیه به پیازچه‌ی خام است که در دشت و کوه می‌روید و خواص دارویی و درمانی متعددی دارد.

پوشش گیاهی مسیر پیاده روی جنگل الیمستان در ابتدا تلفیقی از درختان متعدد میوه مانند آلوچه‌ی جنگلی، ازگیل و... در کنار درختان راش و بلوط است و در ادامه، درختان کوچک میوه جای خود را به درختانی بزرگ و افراشته می‌دهند.

دشت اول و دوم الیمستان

پس از چیزی حدود 45 دقیقه تا 1 ساعت پیاده‌روی، به دشت اول جنگل الیمستان می‌رسیم. اینجا همان جایی است که امکان مشاهده‌ی گله‌ی اسب‌های وحشی وجود دارد و صد البته، محلی دیدنی و مناسب برای توقف و استراحت است. الیمستان یکی از معدود مناطقی است که هنوز می‌توان گله‌ی اسب‌های وحشی را در آن مشاهده کرد. اگر اهل عکاسی باشید، این اسب‌ها تبدیل به یکی از مهم‌ترین جذابیت‌های سفر شما به الیمستان خواهند شد؛ زیرا در کمتر نقطه‌ای از ایران، امکان ثبت چنین تصاویری را خواهید داشت. مراقب باشید فاصله‌ی مناسب با اسب‌ها را حفظ کرده و از ترساندن یا تحریک کردنشان پرهیز کنید.

مسیر از دشت اول به سمت دشت دوم هم از میان جنگل و درختان عبور می‌کند و پس از آن، روی خط‌الراس تا رسیدن به قله‌ی 2500 متری امام زاده قاسم الیمستان، مقصد بسیاری از کوهنوردان و علاقه‌مندان به طبیعت در فصل بهار و زمستان، ادامه می‌یابد. در مسیر دشت اول به سمت دشت دوم، شیب مسیر اندکی افزایش می‌یابد و نیاز به استراحت در طول مسیر، بیشتر می‌شود.

الیمستان، تجلی زیبایی های متضاد

جنگل الیمستان، تلفیقی از زیبایی‌هایی است که به ندرت در یک جا می‌توانید بیابید. جنگل بکر و مراتع سرسبز، دشت و کوه، هوای شرجی و آفتاب شدید در کنار هوای معتدل و بهاری و حتی سرد، تجربه‌ای متنوع و متضاد را برای شما خلق می‌کند. در طول مسیر، گاهی از یک جنگل متراکم و انبوه با درختانی پوشیده از خزه و رطوبت بالا، به دشتی گرم، زیر آفتاب سوزان و بی‌رحم قدم خواهید گذاشت.

وقتی به دشت دوم الیمستان می‌رسید، قله‌ی دماوند پوشیده از برف، با هیبت مثال‌زدنی‌اش، چشمان‌تان را به خود خیره خواهد کرد. آن جاست که تازه متوجه می‌شوید عکس‌هایی که از قله‌ی دماوند تا به امروز دیده‌اید، معمولا از کجا به تصویر کشیده شده‌اند. اگر خوش شانس باشید و جنگل ابر هم زیر پایتان تشکیل شده باشد، از مشاهده‌ی این حجم از زیبایی، سر جایتان میخکوب خواهید شد!

به خاطر همین تفاوت‌ها و تغییرات آب و هوا و دما، ناگهان به خودتان می‌آیید و می‌بینید که گاهی به خاطر گرما مجبور شده‌اید لباس‌تان را دور کمرتان گره بزنید و گاهی هم، باید زیپ لباس را بالا بکشید! لازم است بدانید که به همراه داشتن لباس گرم در سفر به جنگبل الیمستان، تقریبا همیشه ضروری است.

جذابیت های جنگل الیمستان

اقیانوس ابر در جنگل الیمستان

بدون شک یکی از جذاب‌ترین و خیره‌کننده‌ترین چیزهایی که در طول زندگی‌تان می‌توانید ببینید، پدیده‌ی اقیانوس ابر است. بیایید ابتدا ببینیم این پدیده چگونه اتفاق می‌افتد.

وقتی رطوبت هوا خیلی زیاد باشد، ارتفاع از سطح زمین به میزان قابل توجهی بالا باشد و در منطقه‌ای کوهستانی قرار داشته باشیم، امکان تشکیل حجم بزرگی از ابرها وجود دارد که به دلیل وجود کوه‌های اطراف، نمی‌توانند حرکت کرده و بگریزند! بدین ترتیب، فرشی عظیم از ابرهای زیبا شکل می‌گیرد. حس بی‌نظیر فراتر از ابرها بودن، آنچنان منحصر به فرد و آرامش بخش است که هرگز از خاطرتان نخواهد رفت.

لازم به ذکر است که پدیده‌ی اقیانوس ابر در ارتفاعات جنگل الیمستان، همیشه قابل مشاهده نیست و به شرایط آب و هوایی بستگی دارد.

دوچرخه سواری در جنگل الیمستان

با گرم شدن تدریجی هوا در اواخر اسفند و فرارسیدن فصل بهار، فرصتی برای ماجراجویان طبیعت و ورزشکاران کوهستان پدید میآید تا در هوایی دل‌انگیز و صد البته سرد! به دوچرخه سواری در کوهستان مشغول شوند.

باتوجه به تتوع مسیر جنگل الیمستان، دوچرخه سواری در این مسیر هم با چالش‌های خاصی روبه‌رو است. مثلا، در بسیاری از نقاط جنگل الیمستان، مسیر سنگلاخی یا پرشیب می‌شود و بهتر است از رکاب زدن خودداری کرده و با پای پیاده، بخشی از مسیر را طی کنید. به طور کلی مسیر دوچرخه سواری در الیمستان از سه مرحله‌ی جنگل، مرتع و قله تشکیل می‌شود. بخش اول، دوچرخه سواری در جنگل است که کم و بیش برای یک دوچرخه سوار حرفه ای آسان است و فشار چندانی به شما یا به دوچرخه وارد نمی‌کند. طی کردن این مسیر بین 2 تا 3 ساعت طول می‌کشد.

بخش دوم مسیر، دوچرخه سواری در مرتع و در یک شیب نسبتا تند است که در بعضی قسمت‌ها ممکن است شما را وادار به پیاده شدن از دوچرخه کند. این بخش از مسیر هم بین 1 و نیم تا 2 ساعت طول می‌کشد و پایان این مسیر، زمان خوبی برای استراحت است.

بخش سوم و دوچرخه سواری تا قله اما، سخت‌ترین مرحله است. این مرحله، بیش از 30 دقیقه زمان‌بر نیست؛ اما شیب مسیر بسیار تند است، به گونه‌ای که بسیاری از دوچرخه‌ سواران از پیمایش این بخش از مسیر صرف نظر می‌کنند. البته پیشنهاد می‌کنیم حتما این تکه‌ی آخر را هم طی کنید(پیاده یا سواره) و از تماشای چشم انداز زیبای قله‌ی دماوند و دشت‌ها و دره‌های اطراف لذت ببرید.

بخش آخر مسیر را در صورت خسته بودن می‌توانید پیاده هم طی کنید. لازم است تاکید کنیم که حتما باید دوچرخه سوار حرفه‌ای باشید و لوازم و تجهیزات مورد نیاز را با خود به همراه داشته باشید.

نقش پای رستم

پس از عبور از جنگل الیمستان و نرسیده به قله‌ی امام زاده قاسم یا همان قله‌ی الیمستان، به دو گودال عظیم با عمق 10 متر برخورد می‌کنید که همچون دو چشم سبز رنگ، به آسمان خیره شده‌اند. افسانه‌های محلی در مورد این گودال می‌گویند: رستم دستان، پهلوان شهیر شاهنامه ی فردوسی، از این مکان عبور کرده و در اثر تشنگی، روی زمین زانو زده تا از آب دریا بنوشد! افسانه ها این دو گودال را جای زانوهای رستم می‌دانند.

برخی افسانه‌های دیگر نیز این مکان را "رستم گرزمال" نامیده و آن دو گودال را محل برخورد گرزهای رستم با زمین می‌دانند!

البته، به نظر ما هم احتمال این که این دو گودال در اثر برخورد دو شهاب سنگ با زمین ایجاد شده باشند، از زانو زدن رستم بیشتر است!

توصیه های لازم قبل از سفر به الیمستان

• غذا، آب و امکانات ضروری دیگر مانند دارو و جعبه‌ی کمک های اولیه را به همراه داشته باشید.
• لباس مناسب، جی پی اس و سفر با راهنما یا کسی که به منطقه آشناست، حتما توصیه می شود.
• آتش را در نقاطی روشن کنید که قبلا در آنجا آتش روشن شده باشد تا از آسیب به طبیعت جلوگیری کرده باشید.
• مراعات اهالی آن منطقه را بکنید. گردشگران زیادی به آنجا  می‌آیند و اهالی روستای الیمستان ترجیح می‌دهند برخوردی با گردشگران نداشته باشند. از مسیرهایی عبور کنید که با تابلو مشخص شده و مخصوص گردشگران آن منطقه است.